straffen

betekenis & definitie

straffen - regelmatig werkwoord
uitspraak: straf-fen

1. een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht
♢ deze ouders straffen hun kinderen veel te streng

Regelmatig werkwoord: straf-fen
ik straf
jij/u straft
hij/zij straft
wij/zij/jullie straffen
ik/jij/u/hij/zij strafte
wij/zij/jullie straften
hij heeft gestraft
de/het/een gestrafte ....
straffend, straffende

Synoniemen
bestraffen

Tegenstellingen
belonen