rukken

betekenis & definitie

rukken - regelmatig werkwoord
uitspraak: ruk-ken

1. met grote kracht ergens af of uit trekken
♢ hij rukte het schilderij van de muur

Regelmatig werkwoord: ruk-ken
ik ruk
jij/u rukt
hij/zij rukt
wij/zij/jullie rukken
ik/jij/u/hij/zij rukte
wij/zij/jullie rukten
hij heeft gerukt
rukkend, rukkende