ontmoedigen

betekenis & definitie

ontmoedigen - regelmatig werkwoord
uitspraak: ont-moe-di-gen

1. iemand zijn durf om iets moeilijks te doen afnemen
♢ ik wilde gaan studeren, maar de leraar heeft mij ontmoedigd

Regelmatig werkwoord: ont-moe-di-gen
ik ontmoedig
jij/u ontmoedigt
hij/zij ontmoedigt
wij/zij/jullie ontmoedigen
ik/jij/u/hij/zij ontmoedigde
wij/zij/jullie ontmoedigden
hij heeft ontmoedigd
de/het/een ontmoedigde ....
ontmoedigend, ontmoedigende

Synoniemen
neerslaan

Tegenstellingen
aanmoedigen, aansporen, bemoedigen, manen, prikkelen