onderzoeksrechter

betekenis & definitie

onderzoeksrechter - zelfstandig naamwoord
uitspraak: on-der-zoeks-rech-ter

1. iemand die met het onderzoek in een strafzaak is belast
♢ de onderzoeksrechter zorgde ervoor dat er vingerafdrukken genomen werden

Zelfstandig naamwoord: on-der-zoeks-rech-ter
de onderzoeksrechter
de onderzoeksrechters