natuurkunde

betekenis & definitie

natuurkunde - zelfstandig naamwoord
uitspraak: na-tuur-kun-de

1. de wetenschap die zich bezighoudt met verschijnselen in de natuur
♢ de natuurkunde bestudeert onder andere de zwaartekracht
2. onderwijs over verschijnselen in de natuur
♢ na de wiskunde hebben we natuurkunde

Zelfstandig naamwoord: na-tuur-kun-de
de natuurkunde