landsgrens

betekenis & definitie

landsgrens - zelfstandig naamwoord
uitspraak: lands-grens

1. grens van een land
♢ onze landsgrenzen liggen voor een deel op het land en voor een deel aan zee
2. grens op het land
♢ de landsgrens met Duitsland wordt niet gevormd door water

Zelfstandig naamwoord: lands-grens
de landsgrens
de landsgrenzen

Synoniemen
landgrens