kronkel

betekenis & definitie

kronkel - zelfstandig naamwoord
uitspraak: kron-kel

1. onregelmatige, grillige bocht
♢ de weg maakte een kronkel
1. een rare kronkel hebben
[vreemde dingen doen]

Zelfstandig naamwoord: kron-kel
de kronkel
de kronkels
het kronkeltje