knorren

betekenis & definitie

knorren - regelmatig werkwoord
uitspraak: knor-ren

1. een dof, trillend, brommerig geluid maken
♢ koeien loeien en varkens knorren
1. een knorrende maag
[waaraan je hoort dat er iets gegeten moet worden]
2. op iemand knorren
[hem wat bozig toespreken]
3. liggen knorren
[diep liggen slapen]

Regelmatig werkwoord: knor-ren
ik knor
jij/u knort
hij/zij knort
wij/zij/jullie knorren
ik/jij/u/hij/zij knorde
wij/zij/jullie knorden
hij heeft geknord
knorrend, knorrende