hokken

betekenis & definitie

hokken - regelmatig werkwoord
uitspraak: hok-ken

1. ongehuwd samenwonen
♢ Bram en Evaline zijn niet getrouwd hoor, ze hokken!

Regelmatig werkwoord: hok-ken
ik hok
jij/u hokt
hij/zij hokt
wij/zij/jullie hokken
ik/jij/u/hij/zij hokte
wij/zij/jullie hokten
hij heeft gehokt
hokkend, hokkende