Wat is de betekenis van gebroken?

gebroken - Deelwoord 1. voltooid deelwoord van breken 1. vormt de voltooide tijden ♢ Hij had het gebroken. 2. vormt de lijdende vorm ♢ Het werd gebroken. 3. attributief gebruikt ♢ Het gebroken g...

gebroken - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ge-bro-ken 1. heel erg moe ♢ ik was gebroken na die reis 2. niet meer heel, in delen uit elkaar gevallen ♢ het kopje is gebroken ...

gebroken - Het in stukjes uiteensplijten of in delen of scherven uiteenspatten, meestal plotseling en hevig, als gevolg van een klap of drukuitoefening.

1. (verleden deelw. van breken B.1 ), kapot (vooral in combinatie met ‘huis’ en met ‘kleren’: zie hieronder). Ook fig.: Baja! Kijk hoe die kinderen huilen... Leslie, Elisa, Seeko... gaan jullie binnen! Dat feest is gebroken! Aaji (Cairo 1980c: 311). 2. (zn.; de), enig kleingeld, een klein bedrag. Laast was ik bij Danna. Ze i...

...

bn. (eig. volt. dw. van breken): hij is gebroken, heeft een breuk; hij is dubbel gebroken, heeft twee breuken; rekenk. een gebroken getal, e. breuk; gebroken land, a) moerassig, b) gescheurd; zie scheuren 4; gebroken thee, met gebroken stem, haperende, op gebrekkige, stamelende wijze als gevolg van gemoedsaandoening, lichaamszwakte enz.; Zijtje za...

bn. 1. verl. deelw. van breken. ➝ getal, rijm, vloek. 2. bestaand uit twee of meer rechte lijnen die niet in eikaars verlengde vallen: een ➝ lijn. 3. een breuk hebbend: hij is -; dubbel -, twee breuken hebbend. 4. moerassig: land. 5. tot bouwland omgeploegd: een weide. 6. stervend: met ogen. 7. haperend, stamelend: een stem. 8. zonder energie,...

bn., 1. waarin een breuk is; ofwel: niet een geheel vormende, stuk, kapot: — glaswerk, een bus — biskwietjes; 2. (heraldiek) een — lans, waarvan de schacht met splinters is afgebeeld; (pers., tig.) hij voelde zich —, van kracht beroofd zonder energie; een — man, zonder energie, als gevolg van grote tegenspoed; —...

...