flagrant

betekenis & definitie

flagrant - bijvoeglijk naamwoord
uitspraak: flag-rant

1. heel erg duidelijk, niet te ontkennen
♢ dat is een flagrante overtreding van de wet
1. ergens in flagrante tegenspraak mee zijn
[er helemaal niet mee kloppen]

Bijvoeglijk naamwoord: flag-rant
... is flagranter dan ...
het flagrantst
de/het flagrante ...