enten

betekenis & definitie

enten - regelmatig werkwoord
uitspraak: en-ten

1. een loot van een boom in een andere boom laten groeien
♢ de kweker heeft de ene rozensoort op de andere soort geënt
2. ergens uit voortkomen
♢ dit boek is geënt op de Bijbel

Regelmatig werkwoord: en-ten
ik ent
jij/u ent
hij/zij ent
wij/zij/jullie enten
ik/jij/u/hij/zij entte
wij/zij/jullie entten
hij heeft geënt
de/het/een geënte ....