eis

betekenis & definitie

eis - zelfstandig naamwoord

1. zeer krachtig verzoek
♢ het was een eis van de artiest dat er een eigen kleedkamer zou zijn
1. eisen stellen
[eisen]
2. geld dat ergens voor betaald moet worden
♢ de eis van de rechter was 5000 euro
3. wat volgens de wet of de regels nodig is
♢ het is een eis voor het examen dat je dit papier inlevert
4. wat het Openbaar Ministerie wil dat er gebeurt
♢ de eis was 15 jaar gevangenisstraf
1. conform de eis
[in overeenstemming daarmee]

Zelfstandig naamwoord: eis
de eis
de eisen

Synoniemen
vordering