duf

betekenis & definitie

duf - bijvoeglijk naamwoord

1. zonder afwisseling
♢ het was een duf feest
1. een duf konijn
[een slome man]

Bijvoeglijk naamwoord: duf
... is duffer dan ...
het dufst
de/het duffe ...
iets dufs

Synoniemen
doods, dor, eentonig, monotoon, saai