doortocht

betekenis & definitie

doortocht - zelfstandig naamwoord
uitspraak: door-tocht

1. ruimte waar je doorheen moet om ergens te komen
♢ de doortocht naar de nooduitgang werd versperd door bierkratten
2. het trekken door een bepaald gebied
♢ de doortocht door de woestijn duurde tien dagen

Zelfstandig naamwoord: door-tocht
de doortocht
de doortochten
het doortochtje

Synoniemen
passage