constatering

betekenis & definitie

constatering - zelfstandig naamwoord
uitspraak: con-sta-te-ring

1. datgene wat vastgesteld wordt
♢ door constatering van ziekteverschijnselen weet de dokter wat er aan de hand is
2. het bepalen dat iets zo is
♢ na constatering van winkeldiefstal, wordt de politie gewaarschuwd

Zelfstandig naamwoord: con-sta-te-ring
de constatering
de constateringen

Synoniemen
vaststelling