buitenstaander

betekenis & definitie

buitenstaander - zelfstandig naamwoord
uitspraak: bui-ten-staan-der

1. iemand die er niet bij hoort
♢ zij is altijd een buitenstaander geweest
2. iemand die er niets van af weet
♢ dat gesprek was voor een buitenstaander niet te volgen

Zelfstandig naamwoord: bui-ten-staan-der
de buitenstaander
de buitenstaanders
het buitenstaandertje