bondgenoot

betekenis & definitie

bondgenoot - zelfstandig naamwoord
uitspraak: bond-ge-noot

1. iemand met wie je samen iets wilt bereiken
♢ onze bondgenoten hielpen de vluchtelingen vertrekken

Zelfstandig naamwoord: bond-ge-noot
de bondgenoot
de bondgenoten
het bondgenootje