Wat is de betekenis van bondgenoot?

bondgenoot - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) een andere macht waarmee een afspraak gemaakt is aan dezelfde zijde te zullen strijden ♢ Het Vaticaan en de VS zijn bezorgd over Polen, dat zowel geopolitiek als religieus geldt als belangrijke bondgenoot. 2. iemand waarmee je samenwerkt en die...

bondgenoot - zelfstandig naamwoord uitspraak: bond-ge-noot 1. iemand met wie je samen iets wilt bereiken ♢ onze bondgenoten hielpen de vluchtelingen vertrekken Zelfstandig naamwoord: bond-ge-noot de bondgenoot...

bondgenoot - Personen die een verbond zijn aangegaan met anderen, zowel individuen als organisaties zoals soevereine staten.

deelhebber aan ‘n verbond; helper.

s., boun(s)maet.

...

m. (...noten), iem. die zich met een ander verbonden heeft ter bereiking van een gemeenschappelijk doel; inz. deelgenoot in een verbond van staten; — de Bondgenoten, de grote mogendheden die Napoleon I ten val brachten; — oneig.: gelijkgezinde personen of partijen die elkander helpen en steunen in de strijd voor of tegen zekere d...

m. bondgenoten (1 deelgenoot van een bond in bet. 1 en 2; 2 medestander, helper): 1. Italië werd als bondgenoot niet vertrouwd; de bondgenoten of leden van de Unie van Utrecht; 2. ik beschouw u als mijn bondgenoot; vr. bondgenote.

('bont) m. (...noten) 1. hij die zich met een ander verbonden heeft, tot het bereiken van een gemeenschappelijk doel : de ...noten brachten een leger van 20.000 man bijeen. 2. Algm. medestander, helper : hij heeft al zijn -en bij de hand.