Dit gehucht ten westen van Oosterland ontstond in de middeleeuwen bij een aan St. Willibrordus gewijde kerk (gesloopt 1878), waarvan het tot Alg. begraafplaats omgevormde kerkhof resteert (Stroeërweg ong.).
Kenmerkend voor Wieringen zijn de boerderijen met langgerekte tweevaksschuur met daarin een van de buitenzijde bereikbare hooischuur (grondtas) en wagenstik (wagenschuur).Deze wordt geflankeerd door een smaller, lager deel (uutlid) en een achterhuis (koestal) dat overgaat in de uitbouw van het woongedeelte (boveneerd en voorhuis; beide met bedstedewand). Tegen de tweevaksschuur staat de ‘darsk’ (deel) met uitgebouwde schoorsteen. Dit boerderijtype is het best herkenbaar bij de museumboerderij ‘Jan Lont’ (Stroeërweg 39) uit 1854. Andere voorbeelden zijn Stroeërweg 5-7 (mogelijk 18de-eeuws), 29 (circa 1875) en 37 (circa 1900).
