(Kerkepad 2) is een driebeukige kruiskerk met driezijdig gesloten koor en een toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. Deze neogotische kerk verrees in 1860 naar plannen van Th. Molkenboer. In 1882-'83 verving men het koor door een neoromaans transept en koor naar ontwerp van A.C. Bleijs. Verder kreeg de kerk toen de huidige zijbeuken met driezijdig gesloten kapel aan de westzijde. Naar plannen van P. Snel kwamen in 1907-'08 het huidige middenschip en de toren tot stand. De toren is gerestaureerd in 1987, de kerk in 1994-'97.
Het interieur bevat een grotendeels van elders overgebrachte inventaris. Uit de H.H. Elisabeth- en Barbarakerk te Haarlem komen enkele neogotische altaren (overgebracht 1997), te weten het Maria- en H. Hartaltaar, het hoofdaltaar (atelier Cuypers-Stoltzenberg) en het vroegere St.-Vincentiusaltaar. Het beeldhouwwerk is vervaardigd door J.P. Maas. De bronzen deur van het tabernakel en vier koperen beelden zijn in 1910 gemaakt door J. Brom. Uit de R.K. kerk te Purmerend komen de preekstoel, de communiebanken en twee engelenbeelden (alles circa 1860; overgebracht 1956). Het Adema-orgel is afkomstig uit de H. Annakerk te Amsterdam (gerestaureerd 1999). Verder zijn er kruiswegstaties van P. Geraeds (1940-'45) en glas-inloodramen van F. van Balendonk (1956; linker zijbeuk en doopkapel). De pastorie (Kerkepad 1) is een fors herenhuis uit circa 1882.
