Onder de koepel van ACW zaten tot 2014 onder meer: ACV, CM, Familiehulp, Femma, KAJ, KWB, OKRA, Pasar, WS. ACW organiseerde het overleg tussen de verschillende deelorganisaties, voerde gezamenlijke campagnes en acties en gaf Visie, het weekblad van de christelijke arbeidersbeweging, en het maandblad Gids op Maatschappelijk Gebied, uit.
Het maatschappijmodel dat het ACW voorstaat mikt op een vrijemarkteconomie met een stevig sociaal vangnet en een belastingsysteem dat de welvaart herverdeelt in het voordeel van de kansengroepen in de samenleving.
Het ACW werkt met 'erkende ACW-mandatarissen', die het maatschappelijke programma van de beweging onderschrijven en waarvoor het ACW dan zijn volmondige steun uitspreekt.
Het christelijke ACV kiest vandaag nog steeds nadrukkelijker voor sociaal overleg, dan het socialistische ABVV, dat sneller naar het stakingswapen grijpt bij sociale conflicten.
De vakverenigingen krijgen in het begin, dus op het einde van de negentiende en in het begin van de twintigste eeuw, te maken met grote tegenstand.
Met name de invoering van het algemeen stemrecht en van het recht op staken zorgen voor een steile groei van de beweging.
