plant die is aangepast aan een droog milieu. Water is een van de belangrijkste fysische factoren voor het leven van plant en dier.
Het is dan ook geen wonder dat er talloze morfologische en fysiologische aanpassingen te onderkennen vallen. Xerofyten kunnen op verschillende manieren aan de droogte zijn aangepast: 1. het doorbrengen van de droogste tijd als zaad, bol of wortel; 2. het tijdelijk tolereren van extreem hoge osmotische waarden in het celvocht; 3. xeromorfie, d.w.z. morfologische aanpassingen, zoals scleromorfie (b.v. een verdikte cuticula, sterke beharing, diepliggende huidmondjes) of succulentie (d.w.z. het bezit van dikke vlezige stengels en bladeren met speciale cellen die het water aantrekken en opslaan).
