(landwinning), onderdeel van de bodemtechniek, gericht op het aanwinnen en in cultuur brengen van gronden. Men onderscheidt natte en droge landaanwinning.
Natte landaanwinning richt zich op de aanslibbing van gronden langs de kust, de rijping van drooggevallen gronden (zowel buitendijks als in droogmakerijen en bedijkingen) en het in cultuur brengen ervan. Droge landaanwinning is gericht op de ontginning van woeste gronden (heidevelden, bossen, hoog- en laagveengebieden, maar ook afgegraven terreinen, vuilstortplaatsen en havenslibdepots). → cultuurtechniek.
