Westduitse stad in de deelstaat Noordrijn-Westfalen, waar de BRD, Nederland en België gezamenlijk een prototype kweekreactor met een vermogen van 300 MWe, de zgn. SNR-300 ontwikkelen.
De bouw is in 1973 begonnen en had in 5—6 jaar voltooid moeten zijn. Dit is niet gebeurd en volgens de elektriciteitsmaatschappijen werd dat veroorzaakt door de strenge veiligheidseisen die steeds opnieuw aangepast moesten worden aan de nieuwste theorieën. Dit vereiste uitvoerige studies, met als gevolg dat bouwvergunningen vertraagd afgegeven werden. De kosten van het Kalkarproject zijn veel hoger uitgevallen dan aanvankelijk geraamd was.De oorspronkelijke begroting was ca. f 500 mln., maar nu wordt het tienvoudige hiervan waarschijnlijk geacht. Medio de jaren zeventig leidde dit o.a. tot een verplichte heffing van 3 % op het elektriciteitstarief, de zgn. Kalkarheffing. Deze heffing werd door veel mensen geboycot. Na enkele jaren verdween de heffing.
De Ned. regering heeft grenzen aan haar bijdrage gesteld en ook in het Westduitse parlement gaan stemmen op die vinden dat het project te duur wordt. Daarbij komt de vrees dat dit ontwerp verouderd zal zijn, vergeleken met het Franse ontwerp, de Super Phénix, die sinds 1977 in aanbouw is bij Creys Malville aan de Rhône en die een elektrisch vermogen van 1200 MWe moet krijgen.
