(homoiostase), geheel van processen waardoor het milieu in een levensgemeenschap gelijk blijft. Tussen de organismen die in welbepaalde levensgemeenschappen georganiseerd zijn, is er een strijd om het bestaan.
Een stabiele gemeenschap bezit een gepaste verscheidenheid. Tevens worden de beschikbare energie en het voedsel optimaal benut. Zo’n gemeenschap handhaaft zich ook bij kleine, wisselende milieu-omstandigheden. Indien de uitwendige ingrepen niet te storend werken, regelt dit biologisch evenwicht zichzelf. Akkers, weilanden en stadsparken zijn kunstmatige levensgemeenschappen, die alleen door permanent menselijk ingrijpen in stand kunnen blijven.
