stuksgewijze afbraak door afschuiven en instorten van oevers van waerlopen en meren en landijs (in gebieden waar het ijs in zee uitkomt, b.v. op Groenland). Een actueel probleem in Nederland is de beschadiging van de rietkragen van de meren door waterrecreatie, wat leidt tot afkalving van de oevers.
Een ander probleem kan hier en daar het verlies van landbouwgrond langs grote rivieren zijn. Meanderende rivieren ondergraven nl. de buitenbochten, waardoor daar soms enkele meters landbouwgrond per jaar door afkalving verloren gaan. Daar waar de stroomdraden in toom worden gehouden door kribben, beperkt de afkalving zich tot de stukken land tussen de kribben. Langs de zuidkust van Friesland vond voor de afsluiting van de Zuiderzee ook afkalving plaats. In keileem werden daar het Rode Klif (eigenaar: It Fryske Gea), het Mirnser Klif en het Oude Mirdumer Klif (eigenaar: Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten in Nederland) gevormd.
