Wat is de betekenis van gisten?

gisten - Werkwoord 1. ergatief een proces van fermentatie ondergaan ♢ Als het druivensap gegist is, ontstaat er wijn. 2. (ov) een proces van fermentatie doen ondergaan ♢ De vino frizzante wordt gegist in ijzeren tanks en de spumante wordt na gisting in de tan...

gisten - regelmatig werkwoord uitspraak: gis-ten 1. bruisen waarbij suiker verandert in alcohol ♢ de wijn gist in het vat Regelmatig werkwoord: gis-ten het gist zij gisten ...

is het ontstaan van gasbellen door de werking van micro-organismen. Men gebruikt de term inzonderheid bij voedingsmiddelen, die bezig zijn tc bederven, maar spreekt b.v. ook van een gistende poel.

v., gêstje, suorje; -d, gêst(er)ich, rizich.

zijn eencellige of uit weinig cellen bestaande schimmels, die zich van de overige schimmels onderscheiden door de afwezigheid van gesepteerde draadvormige mycelia. Onze kennis van deze organismen dateert sinds 1860 toen Pasteur aantoonde, dat de alkoholische gisting er door veroorzaakt werd. Naast de economisch belangrijke gist, die in de broodbakk...

gistte, h. gegist (1 schuimen, opbruisen, waarbij een gisting plaats heeft; scheik. zie gistingsproces; 2 fig. van hartstocht: woelen; bruisen): 1. de gist van de oppervlakte onder het gisten wegnemen om de gisting te matigen; bij uitbr. een stinkende en gistende poel; 2. de gemoederen zijn aan het gisten.

(gistte, heeft gegist) I. Eig. 1. schuimen, opbruisen inz. met gistvorming: bier kan -. 2. Uitbr. in ontbinding zijn zonder schuimende vloeistoffen: een -de poel. II. Metf. 1. bruisen van hartstocht: zijn bloed gistte. 2. woelen: de gemoederen beginnen te -.

van het bier, zie Bier.

GISTEN, (gistte, heeft gegist) (gew. ook GESTEN) schuimen, opbruisen (van bier, wijn en andere stoffen, waarbij gisting (fermentatie) plaats heeft); — (fig.) bruisen, ontsteld zijn van hartstocht: zijn bloed begon te gisten; de gemoederen waren aan 't gisten, de bevolking was onrustig, werd oproerig.