(Arabisch ra 'yy) Lett. opinie. Oorspronkelijk in de Algerijnse havenstad Oran ontstaan muziekgenre, gekenmerkt door een mix van talrijke ritmes uit de gehele wereld (funk, reggae, jazz, rock etc.) en traditionele melodieën.
Raï is oorspronkelijk muziek van bedoeïenen. Door toenemende urbanisatie trokken zij begin 2oste eeuw naar de steden en brachten een traditionele vorm van raï mee. Sinds de jaren vijftig heeft raï een geheel ander geluid gekregen door de combinatie van traditionele instrumenten (bijv. de darbuka, een zandlopervormige trommel) met moderne en westerse instrumenten als gitaar, accordeon, drum machines en vooral synthesizers.
In de teksten wordt openlijk over maatschappelijke taboes gezongen, zoals drankgebruik en liefde. Dit niet tot vreugde van het establishment. Door distributie van relatief goedkope muziekcassettes is raï vooral bij jongeren immens populair geworden, niet alleen in geheel Noord-Afrika, maar ook bij veel Noord-Afrikanen in de diaspora'. Zelfs in India is het een geliefd genre. Omdat de politieke situatie in Algerije onstabiel is en er van islamitisch fundamentalistische zijde bedreigingen aan hun adres worden geuit, leven de meeste raï muzikanten in Frankrijk. Bekende sterren zijn Cheb Mami (Algerije, Parijs), Cheb Khaled (Algerije, Parijs) en Cheb Kader (Marokko).
