Systeembenadering

betekenis & definitie

Een geheel of verzameling van onderdelen (elementen, variabelen, objecten) met bepaalde eigenschappen, die volgens een natuurlijk of kunstmatig ordenend beginsel met elkaar samenhangen. Daarbij moet het mogelijk zijn om door deductie van de onderlinge relaties of van de relaties met andere eenheden inzicht te krijgen in het gedrag of de werking van het systeem. Uit dit inzicht dient voorspelbaarheid voort te komen. In deze zin wordt het begrip in vele wetenschappen gebruikt (biologie, natuurwetenschap, mechanica, medische wetenschap, cybernetica, sociale wetenschap, informatica).