De omgeving bestaat uit de verzameling objecten die niet tot het organisatiesysteem behoren, maar daarmee wel relaties onderhouden. Voor omgevingsonderzoek (onder meer in het kader van beleidsvorming) is het van belang relevante en minder relevante verzamelingen van objecten in de omgeving te onderkennen. Om die reden worden wel drie categorieën verzamelingen onderscheiden.
1. Het deel van de omgeving waarmee de organisatie directe, ook wel operatieve input/output-relaties heeft.
2. Het deel van de omgeving waarin potentiële bedreigingen of kansen schuilen. Dit gedeelte is wel relevant, maar minder dan het eerste, omdat de relaties minder direct zijn. Het is samengesteld uit markten (afzet-, inkoop-, arbeids-, kapitaalmarkt).
3. De algemene omgeving. Hierin schuilen bedreigingen en kansen die zich vooreerst op macro-niveau, dus op grote afstand, zullen aftekenen. Zij spelen vooral een rol bij de opstelling van streefbeelden op de langere termijn.
Omgevingsveranderingen dienen zich aan als toevallige gebeurtenissen, trends en/of als veranderingen in min of meer vaste afspraken (vervat in verwachtingen dat de partijen zich eraan zullen houden).
