Entropie

betekenis & definitie

Afkomstig uit de thermodynamica, waar entropie een grootheid is voor de mate van wanorde van de elementen in een verzameling of voor de waarschijnlijke verdeling van de elementen in die verzameling. Open systemen gaan de werking van de entropie (de mate van wanorde), die hier uiteindelijk leidt tot verval, tegen door negatieve entropie (ook wel negentropie genoemd, de mate van ordening): dat wil zeggen, dat zij meer energie aan hun omgeving onttrekken dan zij verbruiken; de energie wordt opgeslagen voor gebruik in slechtere tijden. Sociale (open) systemen verschillen van biologische organismen in het kwalitatieve vermogen hun energiebalans te kunnen maximaliseren, waardoor de werking van de entropie in principe blijvend kan worden tegengegaan. Aldus komt het systeem in een toestand van dynamisch evenwicht te verkeren (steady state) waarop processen van homeostase of dynamische homeostase van invloed zijn. Zie ook Systeembenadering.