Gepubliceerd op 13-06-2017

Yuan Shikai (1859-1916)

betekenis & definitie

De eerste president van de Chinese republiek (1912-16).

Yuan Shikai volgde een militaire carrière. Hij vervulde sinds 1883 hoge staatsambten, onder andere in Korea. In 1898 hervormde hij het Chinese leger. Tijdens de Bokseropstand in 1900 wist zijn divisie als enige stand te houden tegen de buitenlandse strijdkrachten. Yuan werd de belangrijkste militaire adviseur van keizerin Tz'u-hsi. Na haar dood in 1908 ontnamen zijn tegenstanders hem de macht; Yuan ging in ballingschap. Bij het begin van de Chinese revolutie in oktober 1911 riep de regering zijn hulp in om de opstanden te onderdrukken. Yuan benutte zijn functie als opperbevelhebber echter om Pu Yi, de laatste keizer van de Mantsjoe-dynastie, af te zetten en zelf de macht te grijpen. In 1912 werd hij president van China. Hij vestigde een dictatuur, die veel weerstanden opriep. In 1913 veroorzaakte de Guomindang een nieuwe revolutie, die bloedig werd onderdrukt. Zijn voornemen om de keizerstitel aan te nemen, mislukte door massaal verzet.