Het plan, bedoeld om de Duitse herstelbetalingen te regelen, dat in plaats kwam van het Dawes-plan.
Het plan werd genoemd naar de Amerikaanse zakenman Owen D. Young, die in 1929 in Parijs een conferentie over de Duitse herstelbetalingen leidde, ter voorbereiding van dit plan. Het Young-plan voorzag in een geleidelijke aflossing in 58½ jaar van de circa 121 miljard goudmark die de Duitsers nog moesten betalen. Op de conferentie van Lausanne (1932) werd een nieuwe regeling met Duitsland getroffen.
