Nationalistische partij die tot 1949 in China grote invloed heeft uitgeoefend. Guomindang betekent letterlijk rijk-volk-partij.
De Guomindang ontstond in 1912 uit de door Sun Yatsen in 1905 opgerichte Chinese Revolutionaire Liga. In de Liga waren verschillende geheime genootschappen samengevoegd, waaronder het op 24 november 1894 door Sun Yatsen gestichte Genootschap voor Herstel van China. Binnen de Guomindang wordt deze datum als de officiële oprichtingsdatum gezien. Men koos voor de naamsverandering in Nationale Volkspartij, omdat met het omverwerpen van de keizerlijke dynastie in 1911 het doel van de Chinese revolutie was bereikt. Sun Yatsen vormde in 1923 met de Guomindang een regering in het zuiden van China. In 1924 werd de Guomindang gereorganiseerd op basis van Sun Yatsens drie volksbeginselen (nationalisme, democratie en volkswelvaart). De opbouw van de partij kreeg steun van de Sovjetunie, van de Chinese Communistische Partij en van arbeiders en boeren. Na het overlijden van Sun Yatsen in 1925 volgde Chiang Kaishek hem als partijleider op. Hij bond de strijd aan met de warlords, lokale militaire machthebbers, die de totstandkoming van een centrale macht blokkeerden. In 1927 begon Chiang communisten, opstandige arbeiders en boeren te vervolgen, waardoor een breuk ontstond met de communisten. De Guomindang-regering ontwikkelde zich onder zijn leiding tot een dictatoriaal regime. Chiang slaagde er echter niet in het communistische verzet te breken. Ondanks het Verenigd Front van de Guomindang en de CCP tegen de Japanse bezetters in de Tweede Wereldoorlog, ging de burgeroorlog door. De Guomindang incasseerde de meeste geallieerde steun. Na de Tweede Wereldoorlog laaide de Chinese burgeroorlog in alle hevigheid op. In 1949 behaalden de communisten de overwinning. Grote aantallen Guomindang-aanhangers vluchtten naar Taiwan (Formosa), waar een nieuwe regering werd gevormd. Taiwan of Nationalistisch-China beschouwde zich als het enige en echte China.
