Afghaans politicus; president en premier (1978-79).
Taraki werkte in de jaren veertig als kantoorbediende in India. Na zijn terugkeer in Afghanistan was hij werkzaam als vertaler op het ministerie van Voorlichting; in 1952 werd hij persattaché in Washington. Taraki ontwikkelde communistische sympathieën en keerde zich tegen het koningschap in Afghanistan. In 1965 richtte hij de radicale Khalq(massa)partij op, die zich in 1977 met de gematigde Parcham(vlag)partij verenigde tot de Democratische Volkspartij van Afghanistan.
Deze partij pleegde op 27 april 1978 een bloedige staatsgreep in Kabul, waarbij de autoritaire regering van president Khan Daud ten val werd gebracht. Mohammed Taraki werd president en premier. Hij voerde ingrijpende landhervormingen en nationalisaties door, die fel verzet opriepen bij conservatieve groepen, en tot conflicten in de partij leidden. In april 1979 nam Hafizullah Amin het premierschap over, waarna een machtsstrijd volgde tussen Taraki en Amin. In september 1979 pleegde Amin een staatsgreep. Taraki overleed op 16 september als gevolg van een aanslag tijdens deze staatsgreep.
