Gepubliceerd op 30-07-2017

Europese Commissie

betekenis & definitie

Het bestuur van de Europese Unie (EU), tegelijk de instantie die de meeste initiatieven neemt.

Tot 8 november 1993 was de officiële naam Commissie van de Europese Gemeenschap. Na de inwerkingtreding van het Verdrag over de Europese Unie op 1 november 1993, besloot de Commissie de naam Europese Commissie aan te nemen. De Commissie telt twintig leden. De Bondsrepubliek Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Italië leveren elk twee commissarissen; de andere tien staten elk één. De leden van de Commissie worden door hun eigen land voorgedragen. Zodra zij voor een periode van vier jaar zijn benoemd, treden ze onafhankelijk van hun regeringen op. De voorzitter en de vice-voorzitter hebben een ambtsperiode van twee jaar; zij kunnen worden herbenoemd.

Iedere commissaris heeft een eigen portefeuille, te vergelijken met ministersposten in een regering. Zo zijn er commissarissen voor mededinging, nucleaire veiligheid, werkgelegenheid en sociale zaken, landbouw en plattelandsontwikkeling en buitenlandse betrekkingen.

De Europese Commissie is het uitvoerend orgaan van de EU; zij neemt de initiatieven voor het beleid en vertegenwoordigt de belangen van de EG in de Raad van Ministers. De besluiten worden in de Commissie bij meerderheid van stemmen genomen.

De Commissie is als geheel verantwoordelijk voor het gevoerde beleid; in de praktijk is iedere commissaris verantwoordelijk voor het deelterrein dat hij beheert. De huidige Commissie, onder voorzitterschap van de Luxemburger Jacques Santer, is op 1 januari 1995 met haar werkzaamheden begonnen.