Gepubliceerd op 13-06-2017

Edward VII (1841-1910)

betekenis & definitie

Koning van Groot-Brittannië en Ierland en keizer van India (1901-10).

Albert Edward was de oudste zoon en opvolger van koningin Victoria. Hij huwde in 1863 prinses Alexandra, dochter van koning Christiaan IX van Denemarken. Tijdens zijn koningschap was het British Empire over zijn hoogtepunt heen en begon Groot-Brittannië economisch, politiek en militair terrein te verliezen.

Edward had vooral belangstelling voor de buitenlandse politiek; binnenlandse aangelegenheden interesseerden hem nauwelijks. Hij streefde naar goede betrekkingen met Frankrijk en Rusland als tegenwicht tegen de Duitse expansie. De Britse regering zette de koning vaak in om contacten te leggen die als basis voor internationale onderhandelingen konden dienen. Zo speelde Edward VII een grote rol bij de totstandkoming van de Entente Cordiale met Frankrijk in 1904 en legde hij door een ontmoeting met tsaar Nicolaas II (getrouwd met zijn nicht Alexandra van Hessen) de basis voor de Brits-Russische Entente in 1908.