Uitingen die zuiver en alleen op het geestelijk vlak van de menselijke natuur liggen, zonder enige deelneming van het lichamelijke en vooral van de seksualiteit. Bij het platonisch gedrag stelt de menselijke “ziel” zich radicaal op tegenover het lichamelijke en een goed voorbeeld van platonisch gedrag is de zogenaamde “platonische liefde” en komt in de meeste gevallen voor bij kinderen (Deze liefde mag men niet verwarren met het “Oedipuscomplex”, omdat hier een onbewuste seksuele neiging voorhanden is, wat volstrekt niet het geval is voor de platonische liefde).
Platonische liefde bestaat echter ook bij volwassenen en die categorie dienen we een onderscheidt te maken in een aantal vormen, te weten:
a. Een natuurlijke, positieve en goede platonische liefde;
b. Een tegennatuurlijke, negatieve en foute platonische liefde;
c. Een neurotische platonische liefde; (Deze vorm komt voort uit een ziekelijke verdringing van de seksualiteit en niemand heeft het recht deze aan te moedigen)
Onder bepaalde voorwaarden kan platonisch gedrag leefbaar zijn, doch kan alleen bij mensen wiens geestelijk niveau verheven genoeg is en tussen wie intense geestelijke gemeenschap bestaat.
Platonisch gedrag richt zich in twee vormen, namelijk:
1. Gedrag gericht op personen die ver en volstrekt onbereikbaar zijn;(God, heiligen, profeten, schrijvers/schrijfsters, acteurs/actrices, film- en TVsterren, zangers/zangeressen en dergelijke)
2. Gedrag gericht op personen uit de onmiddellijke nabijheid of omgeving. (Partner, vrienden/vriendinnen, collega’s en dergelijke)
