Uitingen en handelingen om iets tegen weerstanden in te bewerkstelligen door uitoefening van een dwingende invloed.
In wezen zijn alle machtsrelaties altijd “a-symmetrisch”, omdat een gelijke macht bij partijen of groepen geen uitoefeningen meer gedoogt. Machtsuitingen streeft steeds naar consolidatie (= vasthouden), omdat machtsuitoefening onvermijdelijk spanningen oproept en kritiek uitlokt. De veiligste wijze van machtsuitoefening is de omzetting van macht in gezag (= -machtsconsolidatie), dat wil zeggen een erkende macht respectievelijk een erkende aanspraak op macht.
Machtsgedrag en machtsuitoefening wordt onderscheiden in een tweetal belangrijke groepen, namelijk:
A. Politieke / Economische macht
Het vermogen om anderen openlijk of verholen zijn wil op te leggen of naar je hand zetten door functie, positie en/of geld. Beslissingen worden genomen uit eigen belang en kan tot chaos leiden of desastreuze gevolgen hebben. Politieke en economische macht geeft spanningsgevoel en men vindt veelal gelijkgestemden en men neemt makkelijker beslissingen.
B. Geestelijke macht
Het vermogen om zo bewust mogelijk beslissingen te nemen in het belang van jezelf maar ook in het belang van anderen door individu (= karakter en persoonlijkheid), competentie en geestelijke rijpheid. Hier is men in staat om de draagwijdte van genomen beslissingen te beseffen en te overzien. Geestelijk genomen beslissingen geven een geluksgevoel en die bekwaamheid maakt gelukkig. Men neemt dan moeilijk beslissingen omdat vaak de belangen van anderen er van afhangen.
