Het op de benen, op handen en voeten, of op de rug heen en weer bewegen komt vrij veel voor bij kinderen, vooral in opvangcentra voor kinderen (weeshuizen, kindertehuizen).Op zich gaat het hier niet om → pathologisch gedrag, want ieder kind vertoont tijdelijk dit gedragspatroon. In weeshuizen, echter, kan dit gedrag zich zeer intens en hevig voordoen en voor sommige kinderen de voornaamste bezigheid worden.
Psychologische studies hebben aangetoond dat dit verschijnsel gepaard gaat met een belangrijke vertraging in de → ontwikkeling van de maatschappelijke betrekkingen en de omgang met de dingen om hem heen. Het zou een gevolg zijn van een gemis aan → affectie of van het onbestendige karakter van de fundamentele relaties met de mensen in de directe omgeving. Men beschouwt het als een → autoerotische activiteit, waarbij het kind zich heen en weer beweegt om zijn onbevredigde liefdesbehoefte te stillen. Buiten weeshuizen en andere tehuizen zou dit gedragspatroon, wanneer het voortduurt, te wijten zijn aan het gedrag van de moeder, die een onzekere houding vertoont en snel aarzelt tussen strengheid en overdreven vormen van verwennen.
