van de werkelijkheid, → verdedigingsmechanisme tegen → angst, welke bestaat in het ontkennen (negeren) van de werkelijkheid. Iemand verandert werkelijke gebeurtenissen die pijnlijk of angstwekkend zijn door te weigeren deze te erkennen als zijnde waar en door er denkbeeldige gebeurtenissen met een tegengesteld karakter voor in de plaats te stellen.
Een klein kind doet dit vooral tijdens het spelen; een normale volwassene ontvlucht soms even een onaangename gebeurtenis en geeft zich over aan dromerijen; een → schizofreen bouwt zich een privé-wereld waarin hij de kracht, macht en rust vindt, welke de echte wereld hem niet geeft. ‘Primitieve’ mensen gebruiken dit verdedigingsmechanisme ook om zich te beschermen tegen een denkbeeldig gevaar: de inwoners van Kameroen bijv. zeggen nooit het geluid van een waterval gehoord te hebben, want volgens een daar bestaande legende, zal hij die dit geluid hoort, sterven. → Afweermechanismen.ONTOGENESE, de ontwikkeling van het individu. Wordt vaak gebruikt in verband met filogenese, wat de ontwikkeling van de soort aangeeft. In evolutietheorieën wordt gesteld dat de ontogenese een herhaling van de → filogenese is. Dat houdt in dat ieder individu in zijn eigen ontwikkeling de ontwikkeling van de soort moet doormaken. Bij het menselijk embryo zou men de hele evolutie van het dierenrijk kunnen volgen. → Hall.
