Wat is de betekenis van ontkenning?

ontkenning - Zelfstandignaamwoord 1. het ontkennen 2. ontkennende uitspraak Woordherkomst Naamwoord van handeling van ontkennen met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen negatie

ontkenning - zelfstandig naamwoord uitspraak: ont-ken-ning 1. woord of zin waarmee je zegt dat iets niet zo is ♢ in een ontkenning gebruik je vaak 'niet' of 'geen' 1. bijwoordelijke bepaling van ontkenning ...

1. Volgens de psychoanalyse een psychologisch afweermechanisme van het Ego. Het verschijnsel treedt op als iemand wordt geconfronteerd met sterke emoties die moeilijk te accepteren zijn. Ontkennen zorgt ervoor dat men zich niet bewust hoeft te zijn van de negatieve kant van deze emoties. 2. Ontkenning wordt gezien als de eerste van vijf fasen bij r...

Zie negatie.

van de werkelijkheid, → verdedigingsmechanisme tegen → angst, welke bestaat in het ontkennen (negeren) van de werkelijkheid. Iemand verandert werkelijke gebeurtenissen die pijnlijk of angstwekkend zijn door te weigeren deze te erkennen als zijnde waar en door er denkbeeldige gebeurtenissen met een tegengesteld karakter voor in de plaats t...

...

v., 1. het ontkennen: bijwoord van ontkenning. 2. (-en), ontkennend oordeel; — ontkennend woord.

van de wettigheid van een kind kan in bepaalde gevallen door de man worden gevraagd door middel van de zgn. action en désaveu (Ned. B.W. art. 307; Belg. B.W. art. 316 e.v.).

v. ontkenningen (het ontkennen).