(1854-1932) Duits pedagoog. Na achtereenvolgens onderwijzer, leraar wis- en natuurkunde en onderwijsadviseur in München te zijn geweest, werd hij professor honoris causa aan de universiteit van die stad, waar hij colleges gaf over → opvoeding.
Hij probeerde de praktische interessen van leerlingen te gebruiken om ze te onderwijzen en trachtte theoretisch onderricht te combineren met concrete oefeningen. Hij was een pionier op het gebied van de kindertekening (→ tekening), die hij systematisch onderzocht en waarin hij kenmerken isoleerde, die met bepaalde leeftijdsgroepen samenhangen. Zijn voornaamste pedagogische werken zijn: Die Entwicklung der zeichnerischen Begabung (1905), Begriff der Arbeitsschule (10e dr. 1953) en Theorie der Bildung (1926).
