(1842-1910), Amerikaans filosoof, stichter met Peirce van de ‘Pragmatische school’. In 1907 publiceerde hij Het Pragmatisme waarin hij beweert dat de waarheid datgene wat ‘praktisch, nuttig of doelmatig’ is.
Als arts is hij d.m.v. de psycho-fysiologie tot de psychologie gekomen. Hij is van mening dat een psychische handelwijze niets anders is dan het zich bewust zijn van fysiologische stoornissen (Principes der psychologie, 1891). Hij schreef een nog steeds gangbaar werk over religieuze ervaringen. (De variëteiten van de religieuze ervaring; 1902). → Emotie.
