erkenning van een daad. Een bekentenis kan een spontaan of gedwongen karakter hebben.
Ze kan een gunstige uitwerking hebben, wanneer de verborgen foutieve handeling in iemands ogen buitensporige afmetingen aanneemt en een verpletterende last voor hem betekent. Na de bekentenis van een voor het morele besef afkeurenswaardige daad hebben zich, zo stelde men vast, spectaculaire genezingen van→psychosomatische aard voorgedaan. Bij de biecht en de→ psychoanalyse maakt men doorgaans gebruik van deze bevrijdende functie van de bekentenis.In de rechtspraak stellen rechters, wanneer zij systematisch een bekentenis willen afdwingen - het is de gemakkelijkste oplossing bij een proces - zich bloot aan ernstige misrekeningen. Het komt wel eens voor dat onschuldigen veroordeeld worden voor misdrijven die ze niet begaan hebben. Zij hebben weliswaar een bekentenis afgelegd, maar om welke redenen? Sommigen redden liever de schuldigen. Anderen, zwak van geest, gemakkelijk te beïnvloeden en niet in staat de op hen uitgeoefende druk te weerstaan, geloven tenslotte dat ze werkelijk verkeerd gehandeld hebben; weer anderen tenslotte tekenen schuldbekentenissen na eindeloze ondervragingen waaraan ze een einde willen maken om met rust gelaten te worden.
