Statenvertaling (ook: Statenbijbel), Nederlandse bijbelvertaling van 1625-1637 op last van de Staten-Generaal (vandaar de naam). Het besluit tot een bijbelvertaling werd in 1619 door de → Dordtse Synode genomen, in aansluiting aan oudere Nederlandse bijbelvertalingen.
Het nt werd vertaald door Rolandus, Walaeus en Hommius, het ot door Bogerman, Bucerus en Baudartius. De eerste druk werd door een groot aantal fouten ontsierd. In 1655 verscheen een register van verbeteringen. Betrouwbaar is de druk van 1657. De Statenvertaling handhaafde zich tot de Nieuwe Vertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap (nt in 1939, ot in 1951); bij enkele kerkgenootschappen is de Statenvertaling ook tegenwoordig nog in gebruik. De invloed van de Statenvertaling op de Nederlandse taal en het volksleven is zeer groot geweest.
