Nederlands Verbond van Vakverenigingen (nvv), Nederlandse vakcentrale, in 1906 opgericht door de sociaal-democraten die in conflict waren gekomen met het → Nationaal Arbeidssecretariaat. De oprichting van het nvv was vooral het werk van de → Algemene Nederlandse Diamantbewerkersbond.
Het nvv was nauw verbonden met de → Sociaal-Democratische Arbeiders Partij (sdap). In 1935 lanceerden beide organisaties gezamenlijk het → Plan van de Arbeid. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg het nvv zware concurrentie van de overwegend communistische → Eenheidsvakcentrale, waarmee vruchteloos over fusie werd onderhandeld. Het nvv had minder sterke banden met de → Partij van de Arbeid dan vroeger met de sdap. Het vrij grote verloop onder de leden en de verschuivingen in de samenstelling van de beroepsbevolking werden moeilijke naoorlogse problemen. Het grotere aantal `niet-proletarische' beroepscategorieën verminderde de animo voor een vakcentrale en stimuleerde de opkomst van categoriale bonden. Bovendien werd door de steeds gecompliceerder activiteiten van het nvv de afstand tussen (beroeps)bestuurders en leden steeds groter. In 1975 fuseerde het nvv met het → Nederlands Katholiek Vakverbond tot de → Federatie Nederlandse Vakbeweging (fnv).
