Lodewijk I van Nevers, graaf van Vlaanderen, Nevers en Réthel (1322-1346), *circa 1304, +(gesneuveld) 25.8.1346 Crécy; kleinzoon van → Robert III van Béthune. Lodewijk werd opgevoed aan het Franse hof en stond daardoor sterk onder Franse invloed.
Hij huwde op 21.7.1320 Margaretha van Artois, dochter van de Franse koning Filips V. Lodewijk hief zware belastingen als uitvloeisel van het Verdrag van → Athis-sur-Orge, wat tot een opstand in de Vlaamse kuststreek leidde. De opstand werd met behulp van Franse troepen bij → Kassel neergeslagen (1328). In 1323 sloot Lodewijk het Verdrag van → Parijs, waarin besloten werd dat → Willem III van Holland Zeeland bewesten Schelde kreeg. Op het terrein van de buitenlandse politiek koos Lodewijk in de → Honderdjarige Oorlog de zijde van Frankrijk. Deze keuze leidde echter tot een handelsembargo van de Engelsen. De Engelse koning blokkeerde de wol- en graantoevoer naar Vlaanderen, met als gevolg een hongeroproer (1336) en een pro-Engelse stemming bij de politieke toplaag onder leiding van Jacob van → Artevelde. Simon van Mirabello (Simon van → Halen) nam als → ruwaard het bewind over Vlaanderen in handen (1339). Lodewijk verliet Vlaanderen en ging naar Frankrijk. Hij streed en sneuvelde aan Franse kant bij Crécy.
