Broeders des Gemenen Levens (ook: Broeders van de Penne en Fratersheren), gemeenschappen van gelovige mannen, aanhangers van de → Moderne Devotie. Reeds tijdens het leven van Geert → Groote ontstonden dergelijke leefgemeenschappen in Deventer en Kampen.
In 1381 richtte Florens → Radewijns de broederschap in Deventer op. De broeders legden geen kloostergelofte af. Zij leefden in gemeenschap van goederen, schreven boeken en gaven onderwijs, onder andere aan scholen in Luik, Brussel, Utrecht en Groningen. De beweging verspreidde zich over de Nederlanden en over Duitsland, maar tijdens de → Reformatie gingen veel huizen te gronde. Het hoofddoel van de leden van de broederschap was een terugkeer naar het leven van de apostelen en de vroege kerk, in navolging van Christus. Door ascese, zelfkastijding, vernedering, vragen om berisping en dergelijke, trachtten ze zuiverheid van hart en nederigheid te bereiken. De broeders waren afkerig van geleerdheid, legden de nadruk op de heilige mis en een goed voorbereide biecht. Zij schreven boeken waaronder rapiaria, boekjes met vrome spreuken. Uit deze gemeenschap ontstond in 1387 het klooster Windesheim (→ Zusters des Gemenen Levens; → Windesheimer Congregatie).